با سکوت بسیار، وقار انسان بیشتر شود، و با انصاف بودن دوستان رافراوان کند وبا بخشش قدر و منزلت انسان بالا رود ، وبا فروتنی نعمت کامل شود، و با پرداخت هزینه ها بزرگی و سروری ثابت گردد ، و روش عادلانه مخالفان را در هم شکند ، و با شکیبائی در برابر بی خرد یاران انسان زیاد گردند (نهج البلاغه، حکمت 224)

آدمی را قناعت ، برای دولتمندی و خوش خلقی، برای فراوانی نعمتها کافی است. 

کسی که تقوا را انتخاب کند ، سختیها از او دور گردند تلخیها شیرین و فشار مشکلات و ناراحتیها برطرف خواهند شد . 

هرگز بر آرزوها تکیه نکن که سرمایه احمقان است و حفظ عقل ، پند گرفتن از تجربه هاست ، وبهترین تجربه آنکه ترا پند آموزد، پیش از آنکه فرصت از دست برود و اندوه ببار آورد از فرصتها استفاده کن. 

کسیکه میانه روی را ترک کند از راه حق منحرف میگردد، کسیکه از حق تجاوز کند زندگی بر او تنگ میگردد، هر کسی قدر و منزلت خویش بداند حرمتش باقیست . 

کسی که به کار تو اهتمام نمی ورزد دوست تو نیست  

 بریدن از جاهل پیوستن به عاقل است 

 پیش از حرکت از همسفر بپرس 

  پیش از خریدن منزل همسایه را بشناس.